Çanakkale Şehitlerimizi Saygı ve Minnetle Anıyoruz!

I. Dünya Savaşı sırasında 1915-1916 yılları arasında Gelibolu Yarımadası’nda Osmanlı Devleti ile İtilaf Devletleri arasında yapılan deniz ve kara muharebelerinde şanlı tarihimize büyük bir zafer hediye eden başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları olmak üzere tüm şehit ve gazilerimizi, Çanakkale Zaferi’nin 107. yılında saygı ve minnetle anıyoruz.

Günün Hikâyesi

Kocadere köyünde büyük bir sargı yeri kuruluyor. Kimi Urfalı, kimi Bosnalı, kimi Azerbaycanlı, kimi Adıyamanlı, kimi Gürünlü, Kimi Halepli çok sayıda yaralı getiriliyor…

Bunlardan biri Lapseki’nin Beybaş köyündendir ve yarası oldukça ağırdır. Zor nefes alıp vermektedir. Alçalıp yükselen göğsünü biraz daha tutabilmek için komutanının elbisesine yapışır. Nefes alıp vermesi oldukça zorlaşır ama tane tane kelimeler dökülür dudaklarından.

“Ölme ihtimalim çok fazla… Ben bir pusula yazdım… Arkadaşıma ulaştırın…”

Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur: “Ben… Ben, köylüm Lapsekili İbrahim Onbaşı’dan 1 Mecidiye borç aldıydım… Kendisini göremedim. Belki ölürüm. Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin.”

“Sen merak etme evladım!” der komutanı. Kanıyla kırmızıya boyanmış alnını eliyle okşar. Az sonra komutanın kollarında şehit olur ve son sözü de “Söyleyin hakkını helal etsin!” olur.

Aradan fazla zaman geçmez. Oraya sürekli yaralılar getiriliyor. Bunlardan çoğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit düşüyor. Şehitlerin üzerinden çıkan eşyalar, künyeler komutana ulaştırılıyor. İşte yine bir künye ve yine bir pusula! Komutan gözyaşlarını silmeye daha fırsat bulamamıştır. Pusulayı açar, hıçkırarak okur ve olduğu yere yığılır kalır. Ellerini yüzüne kapatır, ne titremesine ne de gözyaşlarına engel olamaz…

Pusuladaki Not:

“Ben, Beybaş köyünden arkadaşım Halil’e 1 Mecidiye borç verdiydim. Kendisi beni göremedi. Biraz sonra taarruza kalkacağız. Belki ben dönemem. Arkadaşıma söyleyin, ben hakkımı helal ettim!”

Çanakkale Zaferi ile Bir Devletin Fitili Ateşlenmiştir

– Savaşın sonunda İtilaf Devletleri’nden 250 bin kadar asker ölürken, Osmanlı Devleti’nde ise 253 bin kadar Türk askeri şehit olmuştur.

– Yeni bir devletin fitili ateşlenmiştir.

– Özellikle Çarlık Rusya’sının ihtiyacı olan yardım ulaşmadığı için Sovyetler Birliği’nin kurulmasına zemin hazırlamıştır.

– Devamlı kaybetmeye başlayan Osmanlı Devleti biraz da olsa prestij kazanmıştır.

– Ülke çapında Mustafa Kemal Atatürk’e olan inanç çok daha güçlü noktaya ulaşmıştır.

Günün Şiiri:

Bir Yolcuya

Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın

Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.

Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın

Bir vatan kalbinin attığı yerdir.

*

Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda

Gördüğün bu tümsek Anadolu’nda,

İstiklal uğrunda, namus yolunda

Can veren Mehmet’in yattığı yerdir.

*

Bu tümsek, koparken büyük zelzele,

Son vatan parçası geçerken ele,

Mehmed’in düşmanı boğduğu sele

Mübarek kanını kattığı yerdir.

Düşün ki, haşrolan kan, kemik, etin

Yaptığı bu tümsek, amansız, çetin

Bir harbin sonunda bütün milletin

Hürriyet zevkini tattığı yerdir.

(Necmettin Halil Onan)